Ze zijn van ver gekomen. En elke dag nog is een inspannende reis, onze wereld in. In hun wereld waren ze geslaagd. Hoge diploma's, boeiende carrières. Maar niet aanvaard. "Van de verkeerde kant", noemt men dat. Die eenzaamheid is een stille moordenaar.
Bijbelbabbel. Busstaking. We zijn met een klein groepje. Zomaar wat vrienden bij elkaar. De Bijbel gaat spontaan open, op teksten die we zo mooi vinden. Dat lange gebed van Jezus voor zijn vrienden in Johannes 17. Die laatste woorden van het Johannesevangelie: dat alle woorden tekort schieten om uit te drukken wat Jezus voor mensen betekent. Daar...
15 straatbewoners en 15 vrijwilligers, een paar pastores en dominees. Twee aan twee op driedaagse naar Averbode. Buddy's voor elkaar. Zonder pretentie of blabla, zonder gedoe, zonder masker.
Mijn trein staat stil voor een sein voor "de put" van Antwerpen Centraal. Ik zie een meer dan levensgrote rat vlak voor me. Tussen andere street art. Alle tijd om ernaar te kijken, er een foto van te nemen. Street art intrigeert me. Wie zijn de makers, wat zijn hun verhalen erachter? Dit hier is wel heel frappant wat het...
Dans is sinds mensenheugenis een manier geweest om je te bevrijden en je bevrijding te vieren. Ook in de bijbel. Vreemd dat er in de westerse en westersgekleurde kerken zo weinig gedanst wordt. Zijn kerkmensen daar dan niet vrij?
Open Huis is een plek waar mensen in armoede het woord nemen. Elke twee weken zitten ze samen rond de tafel om hun verzetjes te bespreken. Hun verzetjes: vormen van klein verzet. Verzet tegen isolement, tegen depressiviteit, tegen je-laten-gaan. Hoe? Samen. Samen koffie drinken en soep eten, sporten, dansen, cursus volgen, zot doen, elkaar plagen,...
Hoe handle je de problemen van de multiculturele samenleving? Hoe kun je je safe voelen in de Seefhoek? Hoe raak je niet het noorden kwijt in Antwerpen-Noord? In iets andere woorden krijg ik veel vragen in deze strekking, als mensen horen dat ik er woon. "Tussen de vreemdelingen", benadrukken ze dan. Vaak in één adem met "overlast, vuil, lawaai,...
Is er een gevoeliger woord dan dat als je het moet missen? Is er een achtelozer uitgesproken woord dan dat als het vanzelfsprekend voor je is? Thuis. "Hoe laat kom je thuis?" "Ik werk vandaag thuis." Thuis is je uitvalsbasis, je schuilplek, spiegel van jezelf, primaire verbondenheid.
